Kurkuma to przyprawa o właściwościach leczniczych pozyskiwana głównie z kłączy ostryżu długiego lub ostryżu jawajskiego .
Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) nadała kurkumie status GRAS, czyli „uznawany za bezpieczny”.
Jej tradycyjne zastosowanie, jako rośliny leczniczej w krajach azjatyckich było wykorzystywane ze względu na jej działanie przeciwzapalne, właściwości przeciwbakteryjne, przeciwnowotworowe i antymutagenne.
Co ciekawe, już 3000 lat temu medycyna hinduska rekomendowała stosowanie ostryżu w leczeniu otyłości.
Najważniejszym składnikiem aktywnym kurkumy, który głównie odpowiada za jej właściwości lecznicze jest kurkumina. Związek ten wykazuje silne właściwości przeciwutleniające oraz przeciwzapalne.
Wykorzystanie właściwości zdrowotnych kurkumy jest bardzo szerokie. Wyniki badań in vitro, in vivo, a także klinicznych, jednoznacznie wykazują jej wysoki potencjał leczniczy.
Aktualnie dowiedziono jej pozytywny wpływ na wątrobę, stawy oraz układ sercowo-naczyniowy. Odgrywa ogromną rolę w zapobieganiu chorób neurodegeneracycjnych i nowotworowych oraz innych schorzeń, których bezpośrednią przyczyną są stany zapalne oraz stres oksydacyjny. Ponadto kurkuma pozytywnie wpływa na nastrój, a co więcej wykorzystywana jest u osób, zmagającymi się z depresją. Podkreśla się także jej skuteczność w leczeniu niealkoholowego stłuszczenia wątroby, nadwagi oraz otyłości oraz infekcji sezonowych.
Jednakże istnieją pewne ograniczenia wynikające z biodostępności kurkumy, czyli wchłaniania i wykorzystywania jej głównego składnika, czyli kurkuminy. Co więcej kurkumina jest szybko metabolizowana i usuwana z ustroju. Z tego względu od dłuższego czasu poszukuje się sposobów na zwiększenie jej przyswajalności.
Jednym ze skutecznych rozwiązań okazało się łączenie jej z piperyną, będącą głównym składnikiem aktywnym pieprzu czarnego. Wykazano bowiem, że zwiększa ona znacząco biodostępność kurkuminy. Dlatego też połączenie to wykorzystywane jest często w suplementach diety, dostępnych na rynku.
